Don't Stop หยุดหัวใจฉันไว้ที่เธอ

Don’t  Stop หยุดหัวใจนี้ไว้ที่เธอ

                  1
          ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ
 

ด้านหนึ่งของกรุงเทพ

" เฮ้ย! ไอ้ไทม์วันนี้แกจะพาหญิงมาป่ะว่ะ" มีชายหนุ่ม3 คนนั่งคุยกัน หน้าโต๊ะบาร์ในผับที่ร่วมหุ้นกันสร้างขึ้นกันมา
" แหงอยู่แล้ว ก็ฉันมันหล่ออ่ะน้ะหญิงคนไหนเขาก็อยากเดินด้วยเป็นธรรมดา " ไทม์หนุ่มหล่อเพลย์บอยพูดอย่างมั่นใจแล้วยกเบียร์ขึ้นมาดื่ม
" เออ แล้วแกล้ะว้ะไอ้ต๊อป" ไทม์หันหน้ามามองชายหนุ่มที่มีสีผมดำแดง ริมฝีปากหยักเล็กน้อย ตาคมๆ ที่กำลังนั่งดื่มเบียร์ข้างๆกัน
"ไม่ล่ะ ฉันขอบาย เพราะวันนี้ฉันยุ่ง" ชายหนุ่มกำลังจะลุกออกจากที่นั่งเพื่อออกไปทำธุระ
"ไป หายัยพุดดิ้งหรอคร๊าบบบบ คุณสต๊อป" วินหนุ่มหล่ออีกคนตะโกนถาม "ป่าวเว้ย จะไปรับน้องสาวมาอยู่ด้วย ลูกสาวเพื่อนพ่อน่ะ เขามาเรียนปีหนึ่งที่นี่" สต๊อปหันกลับมาพร้อมเดินไปผลักหัววิน
"สวยป่ะว่ะ"ชิโร่เอาหน้ามาใกล้ชาย หนุ่ม พรางยิ้มเล็กยิ้มน้อย "ไม่รู้โว้ยยย!! พวกแกนี่ชวนคุยอยู่ได้ เดี๋ยวพามาหาเว้ย ไปรับที่สนามบินก่อน" และแล้วนายสต๊อปก็เดินออกไป
 

โอ๊ย ยยยย!!!!!!! มันจะอะไรกับฉันหนักหนาเนี่ยย!ฉันรู้สึกปวดหัว ตัวร้อน ขึ้นมา อ้อ! ตอนนี้ฉันอยู่สนามบินแล้วล่ะ ฮือๆๆ แล้วอีตาลูกชายคุณลุงอยู่ไหนฟ่ะเนี่ยฉันรออีตานี่มาประมาณครึ่งชั่วโมงแล้ว นะ ครึ่งชั่วโมงน่ะครึ่งชั่วโมงงงT.T เอ๊ะ! ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ ขนมผิง ฉันอายุ 19 ปีแล้วแหละ คุณพ่อเป็นนักธุรกิจ และเป็นเจ้าของไร่องุ่นที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือแน่ะ ฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงเทพได้น่ะ คุณพ่อเลยส่งให้ฉันไปอยู่กับ ลูกชายเพื่อนพ่อ ที่คอนโด เอ๊ะ อย่าสงสัยกันถึงฉันจะอยู่ที่คอนโดเดียวกับตานั่นแต่ฉันก็จะนอนคนละห้องกับ เขานะคะ แล้ว ณ ตอนนี้ ฉันก็รออีตาลูกเพื่อนพ่อฉันนานแล้ว อีตานั่นก็ไม่โผล่หัวมาสักที -_-* เริ่มหงุดแล้วนะโว้ยยย!!
" ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขอเชิญ คุณ อริสรา วัฒนวงค์ มาที่แคชเชียร์ด้วยค่ะ" นั่นมันชื่อฉันนี่ เฮ้อ! ถ้าเจอตานั่นนะฉันจะด่าให้หูยานเลยคอยดู เอ้อ ฉันเคยเจอเขานะตอนเด็กๆน่ะเขาอายุมากกว่าฉันสองปี ที่คุณพ่อให้ฉันมาอยู่ที่นี่เพราะฉันสอบเข้าคณะนิเทศศาสตร์ ได้ เพื่อนคุณพ่อหรือลุง มินกะ (ลุงเขาเป็นคนญี่ปุ่นน่ะ) เลยมาบอกว่า ลูกชายเขาก็ เรียนที่มหา'ลัยเดียวกับฉันแต่อยู่คณะวิศวกรรม เลยให้ฉันย้ายมาอยู่ด้วยกันกับหมอนี่ เวลาไปเรียนจะได้สะดวก ฉันเลยมาอยู่ที่นี่จนได้
"อุ๊ย! ขอโทษคะ " ฉันเดินคิดจนเดินไปชนกับผู้ชายตัวสูง หล่อ ตาคม ริมฝีปากหยักเล็กน้อย
"นี่ คุณ! จะเหม่ออะไรนักหนาเนี่ยห๊า! เดินดูทางบ้าง เสียเวลาชะมัด! รู้มั้ยว่าผมรีบ!" หืม ดูปากหมอนั่น "ก็ ขอโทษแล้วไงคุณจะอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย " ตานั่นไม่สนใจฉันแล้วควักโทรศัพท์มาคุยกับใครไม่รู้แต่ เอ๊ะ ! โทรศัพท์ฉันก็ดังพอดี...หรือว่า
" ฮัลโหล ..." พอฉันเอ่ยคำนั้นออกมา ตานั่นหันหลังมามองฉันหน้าตาตกใจ เฮือก!! อย่าบอกน้ะว่า อีตาหน้าหล่อนี่ จะเป็นรูมเมตฉัน? 0_0
" เธอ / นาย "พูดพร้อมกัน
" นี่ เธอเป็นลูกสาวคุณลุงคิมงั้นเหรอ"ตานั่นถาม
"ใช่! ทำไมย่ะ " ศัพนามเริ่มเปลี่ยน ชิ! ใครจะไปพูดเพราะกับนายนั่นกันเล่า
" ฉันนึกว่าเธอจะ สวย น่ารัก อึ๋ม เซ็กซี่ อะไรแบบนี้ " อีตานั้นพูดแทงใจดำฉันมาก ฮึ่ยๆๆ นายมัน...นึกคำด่าไม่ออกง่ะ T_T
" ชิ! ฉันก็นึกว่าลูกชายของคุณลุงมินจะหล่อ เรียบร้อย นิสัยดี มีมารยาท และสุภาพบุรุษมากกว่านี้ " ตานั่นถึงกับโมโหแล้วหยิบกระเป๋าและดึงข้อมือฉันให้เดินไปที่รถ ถ้ายืนคุยกันนานกว่านี้ ฉันกับนายนั่นคงจะได้เปิดสนามมวยที่สนามบินแน่ๆ
@ลานจอดรถ
" ปล่อยนะ ปล่อยได้แล้ว! "ฉันสะบัดมือตานั่นเต็มแรง
" ทีหลังเธออย่าทำอย่างนี้อีก" ตานั่นกลั้นอารมณ์โมโหใส่ฉันเต็มทน ชิ ใครจะยอมกันล่ะ ฉันก็โมโหเหมือนกันนะ!
" อะไร " ฉันกอดอกถาม
"ก็ ฉันอายุมากกว่าเธอ เธอต้องเรียกฉันว่าพี่หรือไม่ก็พูดเพราะๆกับฉัน เข้าใจไหม?!" หึ!พูดเพราะๆเหรอ ฝันไปเถอะย่ะ นายจอมเผด็จการ ฉันได้แต่ด่าหมอนี่ในใจ -.,-
" ทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอกด้วยล่ะ "
" ขึ้นรถ! " ตานั่นไม่สนใจฉันเลยอะดูเซ่ ! เหอะ แต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอม ขอกวนประสาทตานั่นนิสนุง ฮิฮิ
" ขึ้นรถ" ตานั่นสั่งฉันอีกรอบ
" ..." ยืนอยู่เฉยๆ
" หนึ่ง" เป็นอะไรย่ะมานับเลขอะไรตอนนี้
" สอง" เฮ้ยๆ ทะ..ทำไมตานั่นstartเครื่องอ่ะ
ปึก!
ขนมผิงคนนี้เข้ามาในรถเรียบร้อยแล้วค๊า ก็...เค้ากลัวอีตานี่ทิ้งนิ่
ใน รถที่มีแต่ความว่างป่าว แอร๊ย!ฉันไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยอ่ะ ติ๊กต๊อกๆ ปิ้ง! นึกออกแล้วต้องชวนคุย เอ่อ..ใช้ตั้งแต่เจอะเจออีตานั่นมาฉันยังไม่รู้จักชื่อตานั่นเลยอ้ะฮ่าๆ อย่างงี้ต้องถาม!!!
" นี่ นายอ่ะ " ตานั้นหันมาหาฉัน
" ....." แต่ไม่พูดอะไร'เพื่อ!?'
" นายชื่ออะไรอ่อ ? " ตานั้นหันมาแล้วแต่ก็แค่แป๊ปเดียวแล้วก็หยิ่งขับรถต่อไป
" เธอจะรู้ไปทำไม " อ้าว!ถามชื่อยังจะอยากรู้อีก
"ก็อยากรู้นิ่ " ชิช๊ะ ไม่รู้จักเกรปน้อยคนนี้ซะแล้ว
" เธอกับฉันจะรู้จักกันโดยไม่บอกชื่อไม่ได้หรอ" โอ๊ยมันจะอะไรนักหนากับอีแค่ชื่อเนี่ย คิดว่าตัวเองเป็นตัวละครในภาพยนตร์'กวน มึน โฮ ' รึไง ร้ายกาจ!
" ได้ ! แล้วแต่นายเถอะงั้นเราก็ไม่ต้องรู้จักกัน" ชิ! คิดว่าฉันจะง้อหรอ ไอ้หยิ่ง ไอ้......(หล่อ) ไอ้ๆโอ๊ย! ได้แต่ด่าในใจ-*-
" อืม " เย็นชาจังว่ะ
ความ เงียบควบคุมอีตานั้นก็ขับรถไม่คิดที่จะคุยกับฉันเลยซักนิด :( หึ แล้วนี้มันก็มืดแล้วด้วย อีตานั้นจะพาฉันไปไหนเนี้ย คิดถูกคิดผิดเนี่ยที่ฉันจะมาเรียนที่นี่ ฉันกับตานั้นเคยเจอกันน้ะ ตอนเด๊กเด็ก...แล้วฉันก็ลืมแล้วล่ะว่าตานั้นหน้าตาเป็นยังไงแต่พอเจอที่สนาม บินเท่านั้นแหละ หน้าตาหล่อ เอ๊ย! ร้ายกาจมากกก!
" เธอ " ปีสาจร้อยปีพูดแล้ว -+-
" อะไร " นางฟ้าสุดสวยตอบค๊า
" เดี๋ยว ฉันจะพาเธอไปที่ผับของฉันก่อนน้ะ" ผับ? ผับ? อีตานี้มีผับ
"อืม " หึไอ้ที่อืม เนี่ยอย่าคิดว่าเกรปน้อยจะยอมน้ะค้ะ เราก็ต้องมารีแลกซ์กันนิสนึง ฮุฮุ แค่คิดก็สนุกแล้ว
T.S.T@ pub
เอ่อ อ... ถามจิงนี้มันผับหรือปั๊มแก๊ส*=*แต่จะว่าไปน้ะผับตานั้นก็ดูดีน้ะหรูหราดีฉัน มองไปรอบๆผับอย่าเพลิดเพลินเอ๊ะ!นั่นมันเวทีนี่หว่า (บ้านนอก)เอ๊ะ!นั่น มันซุ้มยาดองนี้หว่า(โต๊ะบาร์เทนเดอร์) ฉันยืมเหม่อรออีคุณนิรนาม(?)ที่ไปจอดรถนานแสนนานนาจนยุงกัดขาลายไปหมดล่ะ เนี่ย ฮึ่ย! แต่ก็คุ้มน้ะสำหรับแผนการสร้างปัญหา ฮ่ะๆ อ้าว! มาล่ะนั้น เดินไปเกรียนดีกว่า โฮ๊ะๆ
" นี่ ไปไหนมาเนี่ย ตกท่อตายมาหรอย่ะ " กอดอกพูด
"..." ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก '..'
" แล้วเราจะไปไหนกันต่ออ่ะ " เงียบอีกมีตบเอาสิ้!
" ฉันจะไปขึ้นไลฟ์ ส่วนเธอก็ไปทำความรู้จักกับเพื่อนฉัน แล้วจะทำอะไรก็ทำเดี๋ยวอีกประมาณ เที่ยงคืน ฉันจะโทรไปบอกโอเคน้ะ?" นึกว่าจะไม่พูดซ่ะแล้ว
แต่ก็ดีแล้วแหล่ะ
" นายบอกฉันเองน้ะ ว่า ' จะทำอะไรก็ทำ' :) " คิคิ แผนสำเร็จ
" อืม ตามฉันมา " แล้วตานั้นก็เดินนำหน้าฉันไป
" :( " เดินตามไปเรื่อยๆ งั้นฉันขอเล่าอะไรไปเรื่อยๆก็แล้วกันน้ะ คุณพ่อฉันน่ะเป็นคนเกาหลีส่วนแม่ฉันน่ะเป็นคนไทย คุณพ่อฉันเป็นคนสนุกสนานตลก ส่วนคุณแม่ฉันน้ะ หืม! ระเบียบมากๆ ทุกฟอย่างต้องเป๊ะ ฉันเลยติดคุณพ่อมากกว่าคุณแม่เพราะคุณพ่อเป็นคนชิวๆสบายๆแต่ฉันก็รักท่าน ทั้ง2เท่ากันแหละ :) แต่เอ๊ะ! อีตาคุณนิรนามนี้จะเดินไปใกลแค่ไหนเนี่ย เหอะ! แค่ชื่อแค่นี้ทำเป็นไม่บอก ชิ่! แหม!! พ่อสุดหล่อ!
โป๊ก!
" โอ๊ย! " ทำไมมันช่างดวงซวยของฉันแท้ๆมาวันแรกก็เดินชนเสาเลย แหม! อีตานั่นก็หันหลังมาน้ะ มาแสยะยิ้มใส่ฉัน
" ซุ่มซ่ามว่ะ เข้ามา" แล้ววายร้ายก็เดินเข้าห้องอลังการงานสร้างไป เจ็บโว้ย!!!!

ขณะที่ฉันเดินเข้ามาก็เจอ พวกเพื่อนๆอีตา ชาย นิรนามนั้นนั่งดริ๊งกันอยู่ เอิ่ม??? หล่ออ่ะ กรี๊ดดด! เขินๆๆๆ

“อ้าว ไอ้คุณสต๊อป” ห้ะ???? ใคร (-- )(  --)

“ เนี่ยหรอว่ะลูกเพื่อนพ่อของแก น่ารักใช้ได้นี้หว่า *0* “ ผู้ชายอีกคนพูดพรางมองหน้าฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

“ เออ “ อีตานั่นพูดพรางมองมาทางฉัน

“…’’ หุ่นนิ่งทำไรไม่ถูกค่ะ  แหม่ ผู้ชาย 2 คนนี้ หล่อเหมือน 5 สิงค์ จุฑาเทพซ่ะขนาดนั้น ใครๆเห็นก็ เงิบบบบ –

“ชื่อไรก็ไม่รู้’’ อ้าวเฮ้ย! ตานั่นยังไม่รู้จักชื่อฉันเลย ฮ่าๆๆๆๆ  ฉันก็ไม่รู้ชื่อตานั่นเหมือนกัน -..-.

<